Ne demeli simdi Bir çigdemin topragi yirtisini seyredisim Göge mi dokunmali, ucuna mi körpe filizin Öyleyse karanlik sokaklarda kostugumu düsün Ay gene bir kadin gibi sarkiyorken denize Dirseklerimle bögrüme gömdügüm titremeyi düsün Oradan gögsümü kaplayisini soguk bir terin Ilk sözcügü anlamla birlestiren çocugu düsün Onun kavradikça derinlesen sarkisini Vay perçemle günün huysuzlugu dolasan kisrak Vay acemi öpüslerden gövdeme bosalan acimtirak haz Telas, kivranis pariltili gözlerdeki atilganlik Ya görevin ne senin görevin. Oynasmak degil mi içimdeki savasmak duygusuyla Ve benim nevresimim kararmissa kirden, rutubetten Sarhossam gülümseyislerden aglayislardan Ve kaynak sulariyla üstüme yagan aydinlik hulyalari Senden gelen isiyla koruyorsam Ne demeli simdi Ey serçelerin sabahlarla dolustugu civilti Ey bir romanin olur olmaz yerinde dikkatti çeken hayal Kalbimi çevreleyen sevda gözeneyi Aciyis, sefkat, umursayis, hirçinlik seli Beni düsün öyleyse Beni hayretin ve karanligin esiginde Beni fitillerde baslayan bir fisilti Aninda ilk satiri yazarken bir bildirinin Kulaktan kulaga dolasan haberlerin bagrinda Beni dar camlarda degil Bir bulutun seyrinde düsün Burada ortasinda siçraya siçraya kabaran alevlerim |